گروهی از فارغ التحصیلان پس از گذشت چند سال و تشکیل زندگی در رسیدن به موقعیت های خوب کاری و اجتماعی طبق قرار قبلی به دیدن یکی از اساتید مجرب دانشگاه خود رفتند.

بحث جمعی آن ها خیلی زود به گله و شکایت از استرس ناشی از کار و زندگی کشیده شد استاد برای پذیزایی مهمانان به آشپز خانه رفت و با یک قوری قهوه خوری و تعدادی از انواع قهوه خوری های سرامیکی

و پلاستیکی و کریستال که برخی ساده و گران قیمت بودند باز گشت.

سینی را روی میز گذاشت واز مهمانان خواست که از خود پذیرایی کنند. پس از آنکه همه برای خود قهوه ریختند استاد گفت:"اگر دقت کرده باشید حتما متوجه شده اید که همگی  قهوه خوری های گران قیمت 

و زیبا  را برداشته اید و آنها که ساده وارزان قیمت بوده اند در سینی باقی مانده اند.البته این امر برای شما طبیعی و بدیهی است.

سر چشمه همه مشکلات و استرس های شما هم همین است. شما فقط بهترین را برای خود میخواهید. قصد همه شما نوشیدن قهوه بود هما آگاهانه قهوه خوری های بهتر را انتخاب کردید و البته در این حین 

به آنچه دیگران برمیداشته اند نیز توجه داشتید.

به این ترتیب اگر زندگی قهوه باشد. شغل پول موقعیت اجتماعی و ..... همان قهوه خوری های متعدد هستند.آنها فقط برای حفظ و نگهداری زندگی اند اما کیفیت زندگی در آنها فرقی نخواهد داشت.

گاهی آنقدر حواسمان متوجه قهوه خوری ها است که که اصلا طعم و مزه قهوه را نمی فهمیم.